ELMAN TOVUZ-ŞİİR DEFTERİ

0
2096

TÜRK OĞLUYUM
 .
Nereye baktım… Türkün izi…
Nereye baktım… Türkün özü…
Tanrım, koru türkümüzü!
Bu ne hayal, ne de rüya,
Türk oğluyum, işit, dünya!
 .
Sağa baktım…
Çıraq gördüm!
Çevresinde pervaneler,
Hak adına divaneler
Güneş gibi sönmez çıraq –
Çıraq – Türkün çırağı!
 .
Sola baktım…
Ocak gördüm!
Milyonların iman yeri,
İman yeri, güven yeri,
Yönüm, qiblem, pirim ocak –
Ocak – Türkün ocağı!
.
Arkada dağ –
Dayaq gördüm!
Kemeri – gök kurşağı
Başında bulutdan kalpak
Köyler – çayırında
Azametli kururlu dağ –
Dayaq – Türkün dayağı!
 .
Öne baktım…
Mayak gördüm!
Her zerresi nurla kaplı,
Hak ali sabaha uzanmış,
Geleceğin kurtuluş yolu –
Mayak – Türkün mayağı!
 .
Yere baktım…
Toprak gördüm!
Nefesinde gül bitiren,
Ölümüyle lal bitiren
Ezeli-ebedi vatan –
Toprak – Türkün toprağı!
 .
Göğe baktım…
Bayrak gördüm!
Ay-yıldızı qoşa yanan,
Deniz gibi dalgalanan
Canım bayrak, kanım bayrak –
Bayrak – Türkün bayrağı!
 .
Nereye baktım… Türkün izi…
Nereye baksam… Türkün özü…
Tanrı koru Türkümüzü!
Bu ne hayal, ne de rüya,
Türk oğluyum, eşit, dünya –
Türk oğluna beşik dünya!
45
                 Şükür
Aza gileylenme, çok azdan olur,
Aza da şükür de, çoka da şükür.
Acın tokluğu var, tokun aclığı…
Aca da şükür de, toka da şükür.
 .
Bir el boşalmasa, o biri dolmaz,
Alanı olmasa, qum da satılmaz.
Biri dartılmasa, biri atılmaz, –
Yaya da şükür de, oka da şükür.
 .
Göyün bulududu – yerde kar olur,
Kar yoka çıkanda bulaqlar olur…
Görürsen, ne olur – yokdan var olur,
Vara da şükür de, yoka da şükür.
73d02a9f
               Sevmir
Gülümün güldanı deyil qucağım,
Heç bele güldanı gülüm de sevmir.
Saralıb yarpağım, quruyub tağım,
Gözüm sevmeyeni könlüm de sevmir.
 .
Bozdu sinemdeki dağların başı,
Quruyub bu qoşa bulağın yaşı…
Sovrulub torpağı, ovulub daşı –
Bu hırman içimi çölüm de sevmir.
 .
İsitmir canımı ta od-ocak da,
Üşüdüm bu soyuk demir qucaqda.
Çokdan aparmışdı, olsam ayakda,
Ölümcül olanı Ölüm də sevmir.
forumgazel-ayraclar (66)
             Ne dərim sənə?
Sənə söz vermirəm – ulduz dərməyə,
Şairlər göylərdə ulduz qoymayıb…
Nə varsa, yığıblar şeirlərinə,
Sözü doyanın da gözü doymayıb.
 .
Qorx ki, çəməndən də əli boş gələm, –
Çəkərdin içinə çiçək iyini…
O qədər dərib ki, sevən, sevməyən,
Çiçək də itirib çiçəkliyini.
 .
Bə yaxşı, mən sənə nə dərim, quzum…
Qoy çəkim nazını səhər-axşamı.
Gündüz çiçəyim ol, gecə ulduzum –
Elə səni dərim, səni oxşayım.

LEAVE A REPLY

Please enter your comment!
Please enter your name here

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.