Yine dünya terörü ve Orta Doğu konuşulur oldu. Yine herkes dünyanın sonu ne olacak diye kafa çatlatıyor. Bir tek Azerbaycan’ın umurunda değil bu olanlar. Belki de beni, bu sözlerimden dolayı kınayanlar olacak. Ve bana kızıp daha ileriye giderek küfür (hakaret) edenlerde olacak.
Ama umurumda değil!
Son bir haftadır sosyal medya ve gazetelerde inceleme, araştırma yaptım. Belli oldu ki, dünyanın en mutlu devleti de biziz, halkı da (milleti) biziz.
Arkadaş ABD tüm dünyayı parmağında oynatıyor. Arap dünyası birbirini yiyor. Batı resmen Türk dünyasına savaş açmış.
Ermenistan ve Gürcistan’da yalandan da olsa halklar bir şeylerle uğraşıyor.
Biz Azerbaycanlıların umurunda değil!
Çünkü bizim daha derin, ”Maşın Shou ” gibi derdimiz var.
Demem o ki; on beş, yirmi kişi bir kanalda orta fiyatlı bir arabanın çevresinde dayanarak bu arabayı kazanmak için çaba harcıyor.
Şartları ise şudur: kim en sonda elini arabadan kaldırırsa, bu araba onun olacak. Bu yönde de baya savaş veriliyor.
Yıllardır Azerbaycanlılara sanatçı adıyla andıkları, kendilerini sanatçı sandıkları kişileri oraya toplamışlar. Benim evimde Azerbaycan tv kanalları olmadığı için ben bu ”hoşbextlikden” (hoş sohbetten (!) ) dolayısıyla yoksunum. Fakat yoksun olmayanların sosyal medyada keyifle paylaştığı video görüntülerden anlaşılıyor ki, bu araba aşıkları fazlasıyla kültürlüymüş(!) Kadınlar birbirini erkeklerde birbirini yiyor. Küfürler bedava. Hele Nadir Qafarzade denilen zavallı sanatçının beddualarını yazmıyorum.
Yukarıda anlattığımı uzatırsam bir romana almaz. O yüzdendir ki vazgeçip geriye döndüm.
Milletimiz keyfine bakar…
Karabağ’ı işgalden azat ettik. Batı Azerbaycan, Güney Azerbaycan, Derbend, Borçalı’nı hemen hemen geri aldık.
Milletimizin asgari ücreti 1000 dolardan başlıyor. Tüm bankalara olan borçlarımız kapanmış. Ermeni elinde esir kalan tüm anne bacılarımız, oğullarımız sağ salim evine döndü. Dağlık Karabağ ve etraf 5 bölgesini Ermeniler işgal ederken şehit verdiğimiz 20 bine yakın kardeşlerimin öcü alındı.
Bir sözle her şey güllük gülistanlık (!)
Canım Azerbaycan’ım tek derdi var. O da ” Maşın Şhov ”.
Azerbaycan medyasında her 3 kişiden 2 si bunu konuşur.
Ne yazık ki, dünya medyası bizim bu mutlu olayımıza göz yumuyor.
Maalesef anlamıyorlar ki, biz Azerbaycanlıları Orta Doğu’da giden üçüncü dünya savaşı asla ilgilendirmiyor. Çünkü; benim insanım için 3. Cihan savaşından daha beter olan ”sanatçıların(!)” savaşı ve sövmeleri var. Bunlar da yetmezmiş gibi meseleyi gündeme taşıyıp millet olarak sosyal medyada herkes birbirini kırıyor.
Nadir’in taraftarlarıyla Kenan’ın taraftarlarının bu günkü katliamını görseydiniz, Arap devletlerinin birleşerek Katar’a karşı çıkması onun yanında yalan olurdu.
Tüm bu olanları kalp ağrısıyla izleyip, dünya bir yana Azerbaycan’ın bu milli olmayan sorununa Türk dünyasının hiç bir tepki vermemesine üzüldüm.
Hani biz kardeştik?
Arkadaş neden Azerbaycanlıların bu mutluluğuna katılmıyorsunuz?
Burada derinden bir ah çekip yazımı bitirmeye çalışacağım.
Aydın kesim yazdıklarımın ironisini iyi anladı. Malesef tek anlamayanlar; beyni kah Ruslarla, kah Avrupalılarla, kah Farslarla, kah bilmem hangi tarikatlarla, kah yukarıda yazdığım gibi bayağı eğlencelerle uyuşturulan milletimdir.
Sağında solunda bombalar patlayan, tüm dünyanın gözü karşısında harabeye çevrilen, elinden tüm maddi-manevi değerleri alınanları görmeyen zavallı milletimin tek derdi ”Maşın Şhou” dur.
Ahlaksızdan ahlak dersi alan, cahilden aydınlık bekleyen milletler yürüyen ölü sayılır
Benim ülkemde de bir kismi cıkmak şartıyla coğunluk yürüyen ölüler kiriterlerine uymaktadır.
Tanrı sana rahmet eylesin aziz halkım.
Kutlu Tinin Şad olsun demekten başka bana çare bırakmadın.
